Umut

Umut

Bir ramazan günü, e niyetliyim, liseden arkadaşımında düğünü için Çorum 'dan Oğuzlar'a geldim. Annaneme misafir oldum. Nasıl tatlıdır kendisi. Bir ev arkadaşı gibi. Onunla pek kuşaklarımız çatışmıyor ya da biz güzel anlaşıyoruz. Annane anıları bol bende. Paylaşacağım sizlerle. Anılardan önce evinin önündeki bahçesinden bahsetsetmeliyim. O kadar güzel bir yeşilliği var ki bahçenin ben hep hayran. Oruç halimde yine bahçedeyim. Cezivler, dutlar, kayısılar, kirazlar iimm daha saymadıklarım. İnsan niyetliykende dalından yeme isteği artıyor meyveyi. Hem dalında yemek çok daha başka oluyor nedense. Ben bu isteğimi sürdürürken doğaya nasıl kaptırdıysam kendimi çılgınca fotoğraf çekiyorum. Kara dut , normal dut topluyorum, fakat yok hiç hoş olmuyor.
Yiyemiyorum ya.
O sıra gözüme bir kare takılıyor. Bildigim bütün dalındaki meyveler, çektiğim fotoğraflar önemsiz kaliyor.
Sanki umudun resmini görüyorum ve çekiyorum.
İçimdende diyorum ki ;Umut, oncası yere düşerken ceviz yaprağına tutunan bir dut tanesi kadarsa ?